Δείγματα σεληνιακού βράχου αποκαλύπτουν μεταβολές στις συγκεντρώσεις νερού

Credit: G.J. Taylor, HIGP

Οπτική μικρογραφία των πυροκλαστικών γυάλινων χαντρών σε δείγμα του Apollo, 74220, 383, το περίφημο «πορτοκαλί χώμα». Το νερό ανιχνεύθηκε για πρώτη φορά από τον Alberto Saal et al., 2008 σε γυάλινα σφαιρίδια παρόμοια με αυτά.

Μια ομάδα ερευνητών, μελετώντας πετρώματα που επέστρεψαν από το φεγγάρι οι αστροναύτες του Apollo 17, διαπίστωσαν ότι οι βράχοι που βρίσκονται σε διαφορετικές τοποθεσίες έχουν διαφορετικές ποσότητες νερού σε αυτά. 
Στην εργασία τους που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Nature Geoscience, η ομάδα περιγράφει τα ευρήματά της και προσφέρουν πιθανές εξηγήσεις για τις διαφορές συγκέντρωσης.

Ήταν μόλις πριν από έξι χρόνια που οι επιστήμονες έμαθαν ότι υπήρχε νερό στο φεγγάρι, πριν από αυτό, η κοινή λογική έδειξε ότι το φεγγάρι δεν ήταν μόνο άγονο, αλλά εντελώς στεγνό. 
Αυτή η ανακάλυψη οδήγησε σε περαιτέρω έρευνα η οποία αποκάλυψε ότι όχι μόνο υπάρχει νερό στο φεγγάρι, αλλά στην πραγματικότητα είναι "σφραγισμένο" μέσα σε βράχια, αλλά παρ 'όλα ωσεί παρών.

Σε αυτή τη νέα προσπάθεια, η ερευνητική ομάδα αναφέρει ότι κατά τη μελέτη των ευρημάτων, αρκετές άλλες ομάδες ανέλυσαν τα βράχια, δεδομένου ότι το νερό βρέθηκε για πρώτη φορά σε αυτά, έχουν ανακαλύψει ότι ορισμένα από τα πετρώματα έχουν περισσότερο νερό "σφραγισμένο" μέσα τους από τα άλλα, η διαφορά φαίνεται να σχετίζεται στο σημείο όπου βρέθηκαν τα βράχια στο φεγγάρι.

Αυτό υποδηλώνει, στις αναφορές της ομάδας, ότι ορισμένα τμήματα της σελήνης είναι πιο υγρά από τα άλλα. 
Η νέα ερευνητική ομάδα διαπίστωσε επίσης ότι η χημική σύνθεση του νερού ήταν διαφορετική ανάλογα με την πηγή του βράχου, επίσης.

Τα ευρήματα οδήγησαν τους ερευνητές να εξετάσουν πώς οι διαφορετικές συγκεντρώσεις νερού σχετίζονται με θεωρίες σχετικά με την προέλευση της σελήνης. 
Οι περισσότεροι επιστήμονες πιστεύουν ότι η Σελήνη ήρθε σε ύπαρξη περίπου τεσσεράμισι δισεκατομμύρια χρόνια πριν, όταν σημειώθηκε μια σύγκρουση μεταξύ της Γης και ενός άλλου πλανήτη.

Η γενική εκτίμηση είναι ότι μερικά υλικά στο φεγγάρι ήρθαν από τη Γη, μερικά από τον άλλο πλανήτη και τα υπόλοιπα από άλλα σώματα, όπως κομήτες και αστεροειδείς που στη συνέχεια έπληξαν το φεγγάρι. 
Το νερό στο φεγγάρι θα μπορούσε, συνεπώς, να έχει έρθει από τη Γη, τον άλλο πλανήτη ή κομήτες. Κατά περίεργο τρόπο, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η χημική σύνθεση των δειγμάτων νερού σε ορισμένα από τα πετρώματα (ηφαιστειακό γυαλί) είναι όμοια με τα δείγματα του μάγματος που κάποτε υπήρχε στο μανδύα της Γης.

Άλλα, από την άλλη πλευρά, βρέθηκαν να είναι πολύ ξηρά. 
Οι ερευνητές καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι ο σχηματισμός του φεγγαριού φαίνεται να έχει μια πολύ πιο πολύπλοκη σειρά γεγονότων από θεωρίες που έχουν προταθεί.

Credit: K.L. Robinson, HIGP.

Δευτερεύουσα ηλεκτρονική εικόνα των λάκκων αριστερά, αναλύσεις ιόντων μικροανιχνευτή ενός ετερογενούς κόκκου απατίτη από δείγμα του Apollo 14321, 1047.

Τώρα, έχει ανιχνευθεί νερό στον απατίτη και σε πολλούς διαφορετικούς τύπους σεληνιακού βράχου.

Μετάφραση: To-New-Sas

ΠΗΓΗ: phys.org